امروزه موضوع اندازه گیری عملکرد سازمان به یکی از مهمترین بحثهای مدیریتی تبدیل شده است. بدین منظور رویکردهای جدیدی برای این امر توسط محققان معرفی شده است که ازجمله آنها می توان به رویکرد کارت امتیاززی متوازن و مدل تعادلی EFQM اشاره کرد. اما مهمترین سوالی که دراین میان وجود دارد آن است که چه ارتباطی بین این رویکردها وجود دارد و اصولا کدامیک از آنها برای یک سازمان مناسب تر است. این تحقیق بر آن است تا نه تنها سامزان های تازه وارد را در درک منافع هر کدام از این مدل ها یاری رساند بلکه این امکان را برای سازمان هایی که هم اینک یکی از این ابزارها را به کار می بندند فراهم آورد تا ببینید که شابد با سرمایه گذاری بر روی مدل دیگر به رازش افزوده بیشتری دست می یابند. این مقاله بدین شکل سازماندهی گردیده است: در اغاز به شناسایی هر دو مدل بصورت مختصر پرداخته می شود ، سپس نقاط مشترک بین دو بحث به تصویر کشیده شده و به بیان این امر پرداخته می شود که چگونه این دو مدل در ترکیبی توانمند کنار هم می نشینند برای شرح جداگانه و همزمان مدل ها نیز تصاویری فراهم آمده است.