اثر تنش خشکی بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد در مراحل مختلف رشد ارقام گندم

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزاء عملکرد ارقام گندم در سال زراعی 86-1385 آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج اجرا گردید. کرت اصلی شامل 8 رژیم مختلف آبیاری T1(آبیاری در 40٪ تخلیه رطوبتی به عنوان شاهد)، T2 (آبیاری در 60٪ تخلیه رطوبتی)، T3 (آبیاری در 80٪ تخلیه رطوبتی)، T4 (عدم آبیاری در مرحله ساقه دهی)، T5 (عدم آبیاری در مرحله ساقه دهی تا پایان دوره رشد)، T6 (عدم آبیاری درمرحله گل دهی)، T7 (عدم آبیاری در مرحله گل‌دهی تا پایان دوره رشد) ، T8 (عدم آبیاری درمرحله پرشدن دانه) و کرت فرعی شامل دو رقم مرودتش (V1) و چمران (V2) بود. دراین تحقیق عملکرد دانه و سایر صفاتی که با عملکرد دانه دارای ارتباط و همبستگی هستند مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تمام تیمارهای تنش با تیمار شاهد اختلاف معنی‌داری داشتند به طوری که بیشترین عملکرد دانه درتیمار شاهد و کمترین عملکرد دانه در تیمار T7 بوده است و تیمارهای T2 تا T8 به ترتیب 15/7، 37/8، 13، 61، 45، 42، 43 درصد کاهش عملکرد نسبت به شاهد نشان دادند. رقم چمران دارای عملکرد معادل 478/8 گرم در متر مربع بوده و با رقم مرودشت در یک گروه آماری قرار گرفت. عملکرد دانه دارای همبستگی مثبت و معنی‌داری با عملکرد بیولوژیک (0/78=r) وزن هزار دانه (0/74=r) و شاخص برداست (0/69=r) بود

Keywords:

گندم , تنش خشکی , عملکرد , اجزاء عملکرد , همبستگی