بررسی فراوانی جمعیت عوامل کنترل بیولوژیک تریکودرما و سودومونادهای فلورسنت در ریزوسفر خیاردر گلخانه های منطقه جیرفت

کنترل بیولوژیک بیمارگرهای گیاهی یکی از استراتژی های مهم در کشاورزی پایدار و حفظ محیط زیست می باشد. تعیین میزان جمعیت آنتاگونیستها در مناطق مختلف و تقویت عوامل سازگار با این مناطق ، استراتژی مهمی در کنترل بیولوژیک می باشد. در این بررسی فراوانی جمعیت تریکودرما و سودومونادهای فلورسنت در منطقه ریزوسفر خیار در گلخانه های پرورش خیار در شهرستان جیرفت مورد ارزیابی قرار گرفت. برای جداسازی تریکودرما از محیط کشت انتخابی مک فادن و ساتن استفاده شد. برای سودومونادهای فلورسنت از محیط انتخابی S1 استفاده شد و جهت تایید فلورسنت بودن، جدایه ها زیر نور فلورسنت با طول موج 360 نانومتر قرار داده شدند. برای تعیین جمعیت از روش سری رقت استفاده شد. نتایج نشان داد که جمعیت تریکودرما در خاک گلخانه های پرورش خیار در در این منطقه بسیار پایین و در اکثر موارد غیر قابل جداسازی بود که به بنظر می رسد به دلیل بافت سبک خاک، قلیائیت، مصرف بی رویه سموم در خاک، مصرف میزان زیاد کودهای ازته و دمای بالای خاک باشد، که تمامی این عوامل باعث نامساعد شدن شرایط برای این بیوکنترل شده است. جمعیت سودومونادهای فلورسنت در حد نسبتا خوبی بود و می توان توصیه کرد برای بیوکنترل عوامل بیمارگر خاکزی در این منطقه پتانسیل این گروه از عوامل آنتاگونیست مورد بررسی قرارگیرد.

Keywords:

تریکودرما , سودوموناس , کنترل بیولوژیکی , تراکم جمعیت , جیرفت