تحلیلی بر عوامل مؤثر در دستیابی به توسعه منطقه‌ای جنوب کرمان (مطالعه موردی: منطقه جیرفت و کهنوج)

توسعه فرایندی جامعه از فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی است که فعالیت، آزادی ، مشارکت مناسب و توزیع عادلانه منافع از ارکان اساسی آن به شمار می‌رود. در دهه‌های اخیر بسیار از مناطق در کشورها با بروز چالش‌های جدی از جمله: نبود ثبات اقتصادیع کاهش رفاه اجتماعی و در نتیجه تشدید بیکاری و خالی شدن جمعیت بومی ساکن در آن‌ها، در پی یافتن منابع جدید کسب درآمد، با استفاده از تمامی امکانات و قابلیت‌ها بوده‌اند. در این راستا، شناخت قابلیت‌ها و تنگناهای دستیابی به توسعه در مناطق محروم به منظور گسترش اشتغال، تولید، جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی و رفاه اجتماعی و اقتصادی، ضرورت می‌یابد. از این رو در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی و شیوه‌های تحقیق مرور متن، منابع و اسناد تصویری در بستر مطالعات کتابخانه‌ای و هم‌چنین روش تحقیق موردی و مشاهده در بستر مطالعات میدانی، ابتدا ضمن بررسی ادبیات موضوع مورد پژوهش، به ویژگی‌های منطقه جیرفت و کهنوج پرداخته شده است. سپس با استفاده از مدل SWOT، عوامل موثر بر دستیابی به توسعه در این منطقه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که با توجه به مفهوم وهدف آرمانی توسعه در منطقه جیرفت و کهنوج، بایستی ضمن شناسایی بسترها و فرصت‌های سرمایه‌گذاری، راهبردهایی از قبیل: شناخت ظرفیت‌های متنوع منطقه، توسعه‌ی امکانات و تسهیلات زیربنایی، انجام مطالعات و تحقیقات بازاریابی صحیح محصولات تولیدی، استفاده از امکانات ارتباط جمعی پیشرفته برای تبلیغات و توجه به جذب نیروهای متخصص و کارآمد بومی، مدنظر قرار گیرد.

Keywords:

توسعه , منطقه محروم , جیرفت و کهنوج , مدل , SWOT