احیای بیولوژیک حوزه آبخیزعلیم آباد زیرحوزه ساکی علیا وسفلی شهرستان اراک بااستفاده ازکشت تلفیقی یونجه و بادامکاری دیم

یکی از مهم ترین روش های حفاظت و احیای حوزه های آبخیز روش های بیولوژیک است. عملیات پیشنهادی باید موجب پایداری اکوسیستم گردد و تأثیر مثبت بر اقتصاد حوزه و کاهش فرسایش و رسوب و سیل خیزی منطقه داشته باشد. هدف اصلی ایست که گیاهان آن برای دام مغذی بوده و علاوه بر تأمین علوفه دام، نسبت به چرا حالت ارتجاعی داشته باشد، همچنین سطح خاک را از فرسایش آبی و بادی حفظ نمایند. این روش ضمن حفاظت آب و خاک و جلوگیری از فرسایش خاک باعث افزایش تولید در واحد سطح و افزایش درآمد و بالا بردن سطح رفاه بهره برداران و آبخیز نشینان می گردد. در این تحقیق پس از تلفیق نقشه های پایه، نقشه بیولوژیک زیر حوزه آبخیز تهیه و موقعیت هر یک از پروژها مشخص گردید و در منطقه بانکت بندی شده ( زیر حوزه ساکی علیا و سفلی ) اقدام به کشت قره یونجه دیم و بذر بادام شد. نتایج نشان داد که کشت یونجه دیم در فاصله بین بانکت ها و کشت بذر بادام بر روی پشته بانکت ها از جمله برنامه مناسب جهت احیای مراتع، افزایش تولید علوفه، حفاظت خاک و افزایش درآمد بهره برداران هستند

Keywords:

حوزه آبخیز , ساکی علیاوسفلی , کشت تلفیقی , احیای حوزه آبخیز , روش بیولوژیک