بر اساس گزارش ارائه شده توسط سازمان ملل متحد و گروه حفاظت از
محیط زیست ایران ، در کشور های توسعه یافته نزدیک به 80 درصد از
زباله ها بازیافت شده و به چرخه مصرف بازگشته و بقیه سوزانده می شود و یا در مکان های دفن
زباله ریخته می شود در حالی که در ایران تنها در حدود 8 درصد از
زباله ها بازیافت شده و بقیه عمدتاً به روش غیر بهداشتی دفن می شود. بخش عظیمی از
زباله های جامد دارای ویژگی هایی است که سلامت انسان و همه موجودات زنده را تهدیدمی کند. آلودگی هوا ، خاک ، آب های سطحی و زیر زمینی و همچنین توسعه محیط مساعد برای حشرات و حیوانات مضر و... از مشکلات مهم دفن غیر بهداشتی
زباله می باشد که می تواند آسایش و سلامت شهروندان را تحت تأثیر قرار دهد و حتی منجر به شیوع بیماری های مهلک و یا حتی مرگ و میر دسته جمعی شود . از آن جا که عدم توجه به مسائل زیست محیطی محل دفن
زباله در بسیاری از شهرستان ها ی ایران به یک عامل تهدید خطرناک بهداشتی تبدیل شده است و مسئله مدیریت آن به یک امر لازم و اجتناب ناپذیر تبدیل شده است بنا بر این با توجه به چشم انداز بیست ساله کشور وتکیه براصل 50 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و اهمیت حفظ
محیط زیست ، امروزه
مدیریت پسماند یکی از ضروری ترین محورهای توسعه پایدار محسوب می گردد. از این رو در این تحقیق که به روش توصیفی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای صورت پذیرفته است اجزای سامانه جامع
مدیریت پسماند شهری مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.در پایان پیشنهاد می شود با به کارگیری مدیریت نظام یافته مواد زائد و استفاده از کلیه استراتژی های
مدیریت پسماند با توجه به شرایط اجتماعی ، اقتصادی ، زیست محیطی و آنالیز فیزیکی پسماند موجود علاوه بر کاهش هزینه های
مدیریت پسماند های شهر ، موجب درآمد زایی و ایجاد اشتغال در این بخش شویم