بررسی اثر فواصل مختلف آبیاری و کاربرد انواع مالچ بر عملکرد گیاه دارویی رازیانه

به منظور بررسی اثر فواصل آبیاری و کاربرد انواع مالچ بر عملکرد گیاه رازیانه، آزمایشی درشمال خوزستان، در سال 1391 به صورت کرت های یک بار خرد شده (اسپلیت پلات) و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل؛ فواصل مختلف آبیاری در 3 سطح (تبخیر به میزان 100 میلی متر، 125 میلی متر و 150 میلی متر از تشتک تبخیر کلاس A) به عنوان فاکتور اصلی. مالچ و مواد جاذب الرطوبه در 5 سطح: (زئولیت به میزان 4 تن در هکتار، سوپر جاذب 165 کیلوگرم در هکتار، باگاس نیشکر 5 تن در هکتار، کاه گندم 5/2 تن در هکتار و شاهد(عدم کاربرد مواد)) به عنوان فاکتور فرعی انتخاب شدند. نتایج نشان داد که آبیاری بر تمام صفات مورد بررسی به غیر از تعداد شاخه اصلی در بوته، قطر طوقه و قطر چترک معنی دار بود. در تیمار آبیاری 100 میلی متر تبخیر از تشتک تبخیر، بیشترین عملکرد دانه، با 2/940 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. اثر مالچ بر ارتفاع بوته، شاخص سطح برگ، تعداد چترک در بوته، تعداد بذر در چترک، تعداد چترک در چتر، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی دار بود. با مصرف زئولیت بیشترین عملکرد دانه به مقدار 9/866 کیلوگرم در هکتار بدست آمد. به نظر می رسد مصرف مالچ و مواد جاذبه الرطوبه منجر به کاهش اثر سوء تنش خشکی بر صفات مورد بررسی شده است.

Keywords:

آبیاری , باگاس , چترک , رازیانه , زئولیت