مروری تطبیقی بر حمل و نقل همگانی در کشورهای در حال توسعه با تأکید بر شهر تهران

امروزه حمل و نقل و ترافیک یکی از بزرگ‌ترین مشکلات جوامع انسانی بخصوص در شهرهای بزرگ می‌باشد. برای حل این مشکل و نبعات ناشی از آن، بیشتر مدیران و مسئولان شهری به استفاده از سیستم‌های حمل و نقل عمومی روی آورده اند. هدف از این پژوهش بررسی تطبیقی تجربیات جهانی در زمینه حمل و نقل همگانی در کشورهای در حال توسعه و ارائه یک تحلیل کارآمد بر مبنای نظرات نخبگان و صاحبنظران و هم‌چنین سنجش میزان تأثیرپذیری طرح‌های حمل و نقل کشور به ویژه شهر تهران از تجربیات موفق جهانی می باشد. فرضیات تحقیق و تجزیه و تحلیل آن‌ها از طریق آماره‌های توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. آماره‌های توصیفی بهکار رفته در این تحقیق شامل جداول فراوانی، نمایش داده‌ها (نمودار) و شاخص‌های مرکزی است و در سطح استنباطی نیز از تحلیل عاملی، آنالیز واریانس یک طرفه و دو طرفه و... در نرم‌افزار SPSS نسخه‌ 17 استفاده شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که بین سیستم‌های مختلف شهری با شرایط جغرافیایی خاص و مدهای حمل و نقل همگانی رابطه معنی داری وجود دارد. به تعبیر دیگر تجارب موفق جهانی به میزان 46٪ روی موفقیت طرح‌های حمل و نقل همگانی مؤثر است.

Keywords:

حمل و نقل همگانی , مسیریابی , سامانه سریع اتوبوسرانی BRT