تحلیل اجتماعی بافت های فرسوده در راستای بهسازی و نوسازی شهری (مطالعه موردی: شهرک امام خمینی0 شهرستان قروه0 استان ک ردستان)

غفلت و بی توجهی مدیریت شهری و دولت به مسئله ی بافت های فرسوده شهری از یک طرف و مساحت در حال افزایش این بافت ها احتمال آسیب های ناشی از خطر زلزله، مشکلات اقتصادی اجتماعی و غیره از طرف دیگر امروزه باعث شده است که این بافت ها به عنوان یکی از چالش های اصلی فراروی توسعه پایدار شهری مطرح شوند. این بافت ها علی رغم اینکه دارای معضلات اقتصادی اجتماعی کالبدی زیست محیطی و غیره می باشند از طرف دیگر دارای توانمندی ها و ظرفیت های نهفته لازم جهت ایفای نقش تعیین کننده در فرایند توسعه شهری می باشند. بنابراین ضرورت دارد که ما از این بافت ها به عنوان یک فرصت در جهت توسعه پایدار شهری استفاده کنیم. و در این راستا به همه ی ابعاد اجتماعی اقتصادی زیست محیطی و کالبدی این بافت ها توجه کنیم به خصوص بعد اجتماعی توسعه پایدار که به عنوان سنگ زیر بنای توسعه پایدار محسوب می شود. شکل گیری فضاهای شهری و بهسازی و نوسازی آنها بدون توجه به محیط جغرافیایی شهرسازی بدون ه ویت را به وجود می آورد. محدوده ی مورد مطالعه در این تحقیق بافت فرسوده شهرک امام خمینی در شهرستان قروه استان کردستان است. که علاوه بر فرسودگی البدی و مشکلات اقتصادی دارای معضلات گوناگون اجتماعی است. هدف این تحقیق شناسایی بافت فرسوده ی این محل و ارائه راهکارها جهت پایداری اجتماعی محله است. اطلاعات مورد نظر از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی جمع آوری شده و سپس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.

Keywords:

بافت فرسوده , مدیریت شهری , توسعه پایدار , پایداری اجتماعی , قروه