وقت یکی از منابع مهم اقتصادی است. همانگونه که در
اقتصاد پس از انجام یک فعالیت اقتصادی هزینه فرصت آن محاسبه می شود. باید در محاسبات اقتصادی هزینه فرصت
وقت و گذشت زمان نیز محاسبه گردد. در کشورهای توسعه نیافته از جمله
ایران وقت افراد به میزان زیادی به صورت بیهوده تلف می شود.
اتلاف وقت در کشورهای پیشرفته ضد ارزش تلقی می شود ولی در کشور ما اینگونه نیست و افراد به آن عادت کرده اند و حساسیت زیادی نسبت به آن نشان نمی دهند.
در این مقاله تلاش می شود با فروض مشخصی ارزش اوقات تلف شده افراد درسطح خرد و کلان محاسبه گردد و پیشنهادات مشخصی برای جلوگیری از
اتلاف وقت ارائه شود. روش پژوهش حاضر توصیفی است. در این پژوهش منظور از
اتلاف وقت، استفاده نشدن
وقت در بهترین حالت ممکن است.