ارزیابی روش های هیدرولوژی محور در برآورد نیاز زیست محیطی رودخانه ها (مطالعه موردی:رودخانه هراز)

تعیین نیاز زیست محیطی در اکوسیستم های آبی از جهات بسیاری از جمله تاثیر سلامت رودخانه بر سلامت انسان، تضمین حیات آبزیان، ادامه حیات ساحلی و رشد صنعت گردشگری و توریسم اهمیت دارد. در دهه های اخیر، ارزیابی جریان زست محیطی در بحث های مدیریت منابع آب در نظر گرفته می شود. این مقاله به بررسی روش های هیدرولوژیکی جهت برآورد نیاز اکولوژیکی رودخانه ها پرداخته است. در این مطالعه نیاز زیست محیطی رودخانه دائمی هراز (در شمال ایران) از روش های تنانت، تسمن، مدل ذخیره رومیزی و انتقال منحنی تداوم جریان محاسبه شده است. برای انجام محاسبات دو بازه پلور در رود لار به عنوان سرشاخه اصلی رودخانه عراز و کره سنگ در پایین دست رودخانه انتخاب شده است. بر اساس نتایج محاسبه شده مقادیر به دست آمده از روش انتقال منحنی تداوم جریان در کلاس مدیریت زیستی B (حفظ تنوع زیستی با وجود طرح های توسعه منابع آب) به دلیل در نظر گرفتن خصوصیات اکولوژیکی رودخانه پیشنهاد می گردد. بر این اساس نیاز زیست محیطی رودخانه هراز در دو بازه پلور و کره سنگ به طور متوسط به ترتیب 7/00 و 19/92 متر مکعب بر ثانیه است. در انتها توزیع ماهانه مقادیر جریان زیست محیطی با دبی های متوسط ماهانه در بازه های مورد مطالعه مقایسه شده است.

Keywords:

رودخانه هراز , روش انتفال منحنی تداوم جریان , کلاس مدیریت زیستی , نیاز زیست محیطی