بررسی ضرورت واهمیت احداث پیاده روهای شهری به عنوان فضاهای فراموش شده ازدیدگاه برنامه ریزی شهری

پیاده روها در بیشتر جوامع جزء اصلی شبکه معابر شهری و محلی برای استراحت، تفرج و پیادهروی شهروندان محسوب میشوند و از آنجایی که معبر پیاده در فضای عمومی شهری برای حرکت عابر پیاده میباشد میتواند موجب تقویت رابطه اجتماعی و معنوی شهروندان تلقی گردد. در کلانشهرها حدود نصف و در سایر شهرها تا دو سوم سفرهای درون شهری کاملا پیاده انجام میشود، اما متآسفانه در کشور ما این معابر به عنوان مکانهای معلول و فراموش شده شهرها تلقی میشوند. امروزه حضور و حرکت پیاده در فضاهای شهری با وارد شدن اتومبیل کمرنگ شده و احیای آن از این نظر حائز اهمیت میباشد که باعث افزایش ارتباطات و برخوردهای اجتماعی از یک سو و موجب احیای شهر و فضای شهری از سوی دیگر میباشد. بنابراین بکارگیری اقدامات و راهکارهای موثر برای بازاریابی هویت از دست رفته پیادهروها و اهمیت و استاندارد سازی احداث آن امری ضروری به نظر میرسد. هدف اصلی این مقاله بررسی ضرورت و اهمیت احداث پیادهروهای شهری به عنوان فضاهای فراموش شده از دیدگاه برنامهریزی شهری است. بنابراین باید توجه کرد که پیادهروها از نظر زیربنایی نقش مهمی را در شهر دارند و یکی از گامهای ارتقاء کیفیت زندگی شهری احداث پیادهروهای مناسب است. روش پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی میباشد. بدینصورت که ابتدا به تعریف پیادهروها، اهمیت احداث پیادهروها، نقش پیادهروها در فضای شهری و ضرورت ایجاد پیادهروها از دیدگاه برنامهریزی شهری پرداخته میشود. بنابراین می توان نتیجه گرفت از اهداف و مزایای ساخت پیاده رو می توان به تشویق مردم به پیاده روی، شناسایی مناطقی که رفت و آمد مردم در آنجا بیشتر است، کاهش آلودگی زیست محیطی، حفظ منابع طبیعی شهر، افزایش درآمدهای عمومی و کاهش تصادفات اشاره کرد

Keywords:

پیاده رو , شهر , فضای فراموش شده , برنامه ریزی شهری