مطالعه تأثیر گرما بر مرحله گامتوفیت زندگی گیاه جو از نظر توان جوانهزنی دانه گرده

در صورتیکه افزایش گازهای گلخانهای و به تبع آن گرم شدن زمین با روند کنونی ادامه داشته باشد تا سال 2100 بسیاری از گونههای گیاهی و جانوری به علت عدم سازگاری با محیط زیست از بین خواهند رفت. با توجه به مسئله تولید گازهای گلخانهای و پیش بینی افزایش1/5تا 11 درجه سانتیگراد دمای سطح زمین، تا سال 2100 میلادی به نظر میرسد که فرآیند تشکیل دانه و میوه و در نتیجه تولید محصول به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد. به منظور بررسی اثرگرما برروی جوانهزنی دانهگرده، 4 ژنوتیپ جو شامل یوسف و ریحان 03 (ارقام شش ردیفه)،خرم وماهور(ارقام دوردیفه)درطی مطالعات آزمایشگاهی، به صورتطرح فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرارداده شدند. دانههایگرده حاصل در محیط کشت حاوی 18 درصد ساکارز، 9 درصد پلیاتیلن گلیکول، 2 گرم در لیتر نیترات کلسیم و 60 میلی گرم در لیتر اسید بوریک کشت داده شدند. دماهای 25 (شاهدو30و40و35و50درجه سانتیگراد به مدت یک ساعت به عنوان تنش گرمایی به دانههای گرده اعمال گردید. در نهایت افزایش دما باعث کاهش معنی- دارP ≤0/01جوانهزنی دانهگرده گردید. اما ارقام واکنش متفاوتی درپاسخ به دماهای مختلف نشان دادند کمترین درصد جوانهزنی برای ارقام مورد مطالعه در سطح دمایی 50 درجه و با میانگین کاهش 59 % در مقایسه با شرایط کنترل شده را نشان دادند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان دهنده حساسیت بالای اندام زایشی نر نسبت به تنش گرما میباشد

Keywords:

تنشگرما , جوانهزنی دانهگرده , گیاهجو