تخمین میزان تولید خالص بیوماس Bn) و پتانسیل تولید Y برای محصول جو در اراضی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان و دشت سیلاخور استان لرستان

ارزیابی اراضی تعیین عکس العمل زمین برای مواقعی است که این زمین برای اهداف مشخصی به کارمی رود (سایس و همکاران، 1993 ). در مناطق مختلف جهان به ویژه در کشور های در حال توسعه از منابعطبیعی به ویژه خاک، بدون در نظر گرفتن قابلیت و استعداد آنها استفاده می شود. پی آمد این رفتار نسنجیده باعث وارد آمدن خسارت جدی و جبران ناپذیری به این منابع می گردد(دماوندی ، 2005 ). از اینرو برنامه ریزی جهت استفاده بهینه از این منابع با ارزش امری ضروری می باشد و این برنامه ریزی های باید بر پایه شناخت و درک صحیح از منابع و همچنین قابلیت های آنها استوار باشد(فائو، 1976 ). از این روارزیابی اراضی و روش های مختلف تخمین عملکرد محصولات از اهمیت ویژه ای بر خوردار است. پژوهش های زیادی در این زمینه صورت گرفته است که از جمله آنها می توان به کلاس بندی کیفی اراضی ایستگاهتحقیقات خواجه در دشت ارزوئیه کرمان برای محصولات گندم، جو ، یونجه و گلرنگ به روش پارامتریک توسط ملکیان و جعفر زاده( 2009 )، ارزیابی کمی وکیفی تناسب اراضی درآب گتوند برای محصولات گندموسیب زمینی توسط یزدانی چمزینی و همکاران( 2009 )، ارزیابی اراضی برای چغندر قند به دو روش پارامتریک و فازی در دشت سیلاخور لرستان توسط سهرابی( 2003 ) اشاره نمود. محاسبه پتانسیل تابشی –حرارتی با استفاده از مدل فائو امکان تخمین تولید بیوماس با استفاده از اطلاعات مربوط به اقلیم و گیاه رافراهم می سازد(گیوی، 2000 ). این روش دارای فرضیات ساده ای می باشد که این امکان را فراهم می سازد تا به صورت ساده مقدار بیوماس و عملکرد اقتصادی بسیاری از محصولات یکساله را که عاری از آفات وبیماری ها بوده و از نظر آب و مواد غذایی در شرایط مطلوبی قرار دارند تخمین زد (سایس و همکاران، 1991 ). هدف از این پژوهش تخمین تولید خالص بیوماس و در نتیجه پتانسیل تولید برای محصول جو در این مناطق بدون در نظر داشتن محدودیت خاک، آب و مدیریت به منظور آگاهی از قابلیت تولید این اراضی و تلاش وبرنامه ریزی درجهت نیل به حداکثرمیزان ممکن درعملکردجودر منطقه مورد مطالعه است