بررسی جایگاه آموزش مجازی در فراگیری معماری

تحولات فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی آموزشهای مهندسی را به شدت تحت تاثیر قرار داده و موضوعات جدیدی از قبیل کتابخانه ها، آزمایشگاههای دیجیتال، مجلات و کتابهای الکترونیکی، خدمات اطلاع رسانی مبتنی بر منابع الکترونیکی و نرم افزارهای آموزشی را وارد حوزه های مهندسی کرده است. حوزه یادگیری الکترونیکی یا آموزش الکترونیکی نوید بخش اجرائی شدن آرمان های به نظر دور از دسترس تا دو دهه قبل می باشد. حذف محدودیت زمان، مکان و سن آموزش گیرنده که به عنوان آرمان های دوردست مطرح بوده است، امروزه دیگر محدودیت های بزرگی به نظر نمی رسند. فناوری های یادگیریمبتنی بر کامپیوتر، یادگیری مبتنی بر وب، دانشگاه مجازی، کلاس مجازی بر خط که در سایه توسعه شبکه های گسترده جهانی امکان پذیر گشته اند، راه را بر ظهور شیوه های نوین آموزش هموار ساخته اند. امروزه روند رشد سرمایه گذاری جهانی در نظام های سنتی کاملا رو به افول است حال اینکه سرمایه گذاری در نظام های آموزش الکترونیکی دارای رشد روزافزون بوده است. آموزش یکی از موضوعاتی است که با شناخت ارتباط مستقیم دارد؛ یعنی برای آگاهی از هر موضوعی باید آموزش لازم در مورد آن گذرانده شود. آموزش معماری در ایران تحت تاثیر عوامل مختلف، کمبودها و نواقصی دارد. به علاوه حضور سیستم های آموزشی مختلف و فناوری های جدید نظیر آموزش راه دور و ضرورت استفاده و سامان دهی آنها در آموزش معماری حائز اهمیت است. در این مقاله، با روش تحلیلی توصیفی به بررسی آموزش مجازی و مزایا و معایب آن در رشته ی معماری و استفاده از آن برای رفع بخشی از مشکلات آموزش - معماری پرداخته شده است و این نتیجه حاصل خواهد شد که آموزش مجازی به عنوان یک ابزار کمکی در کنار استاد رشته ی معماری، می تواند مکمل مناسبی باشد

Keywords:

آموزش معماری , آموزش راه دور , آموزش مجازی