تاثیر انسان شناسی، جامعه شناسی و فلسفه تاریخ در اسلام بر اخلاق حرفه ای و مهندسی، سلامتی، محیط زیست و توسعه پایدار

در عصر فرا صنعتی بشر با دور شدن از فطرت خویش و از معیارها و ارزشهای اخلاقی با دست خود تمدنى ساخته است که موجب بخطر افتادن سلامتی فیزیکی و روحی فردی و اجتماعی و آلودگی های گسترده زیست محیطی و توسعه نامتوازن شده است که پی آمدهای زیان باری برای زندگی انسانها، حیوانات، گیاهان و آب و هوا و خاک، گیاهان و جانداران داشته است و امروزه از آن به عنوان یکی از مهم ترین و حادترین مشکل تمدن انسان امروزی نام برده می شود. مطالعه و بررسی انسان شناسی، جامعه شناسی و فلسفه تاریخ و تاثیر بنیادی آن بر اخلاق، سلامتی، حفظ محیط زیست و توسعه پایدار از اهمیت بالایی برخوردار است. بر اساس جهان بینی هر کس، نوع نگاه او به انسان، جامعه و فلسفه تاریخ فرق می کند. انسان با خودش، با جامعه، با فلسفه تاریخ و با نظام هستی پیوند دارد. این انسان برای سلامتی و توسعه پایدار و حفظ محیط زیست به نهضت و نظامی نیازمند است که در تداوم حرکت انبیا و امامان معصوم (علیهم السلام) در طول تاریخ و هماهنگ با فطرت پاک انسان و طرفدار قسط و عدل در جامعه و هم آهنگ با کل ظام هستی باشد. این انسان همچنین به امامتی نیاز دارد که به قوانین حاکم بر هستی آگاه باشد. امروزه اعتقاد به ظهور منجی عالم و آماده کردن شرایط ظهور و ایجاد یک نهضت و انقلاب جهانی عادلانه، به حدی حیاتی است که رهبران بزرگ دینی، انتظار را استراتژی مهم این عصر دانسته و حکم به آن در دوران غیبت داده اند. یک مهندس مسلمان، دارای جهان بینی توحیدی و ایدئولوژی اسلامی است، نگاه او به انسان، جامعه و فلسفه تاریخ با افراد لائیک و یا افراد معتقد به مکاتب اخلاقی دیگر فرق می کند. در این مقاله در باره تاثیر انسان شناسی، جامعه شناسی و فلسفه تاریخ بر اخلاق و سلامت، محیط زیست و توسعه پایدار، بر اساس قرآن کریم ، فرمایشان پیامبر اکرم (ص) و امامان معصوم (ع) بحث و بررسی می شود. و مدلی در این زمینه ارائه می شود.

Keywords:

جهان بینی , ایدئولوژی , توسعه پایدار , محیط زیست