چشم انداز اکوبیوتکنولوژیکی تولید گیاهان تراریخته: مطالعه موردی مقاومت به علفکشها

تاکنون تنها دو نوع خصوصیت از طریق مهندسی ژنتیک در گیاهان ایجاد شـده کـه دارای تـأثیر قابـل ملاحظـه ای بـر میـزان عملکرد بوده اند؛ یکی مقاومت به علف کش ها و دیگری مقاومت به حشر ات ( گوترسون و ژانگ، ).2004 اصطلاح گیاهان مقاوم به علف کش ) ) HRC 1 بیان گر گیاهانی اسـت کـ ه یـا از طریـق تکنیـک هـای انتقـ ال مـصنوعی ژن یـا توسـط اصـلاح کنندگان نبات از طریق کشت بافت یا سلول با هدف ایجاد جهش هایی کـه سـبب مقاومـت مـی شـوند، بـه گـزین شـده انـد . گیاهان مقاوم به علف کش را گاهی اوقات گیاهان متحمل به علف کش نیز می نامند . اثرات بالقوه هر نوع فناوری بر محیط زیست اغلب وابـسته بـه مکـان و زمـان مـی باشـد . بنـابراین تعمـیم دادن نتـایج و نتیجه گیری های مطالعات به عمل آمده ، برای همه موقعیت ها امکانپذیر نیست . قبل از بررسی اثرات بالقوه گیاهـان مقـاوم بـه علف کش بر محیط زیست، بایستی با فرآورده های آن ها آشنایی داشته باشیم . پنبه مقاوم به برموکـسینیل و کلـزای مقـاوم بـه گلوفوسینات در زمره اولین گیاهان مقاومی بودند که در سال 1995 وارد بـازار شـدند . از آن پـس، گیاهـان مقـاوم بـه سـایر علف کش ها نیز بـا اسـتفاده از انتقـال ژن هـای مختلـف تولیـد شـد ند . در اکثـر مـوارد بـه اسـتثنای چنـد رقـم ذرت مقـاوم بـه گلیفوسات، ژن عامل مقاومت از منشأ باکتریایی بوده است .