انقراض گونه های گیاهی، تهدید جدی تنوع زیستی در بوم نظامهای طبیعی(مطالعه موردی، فلور دارویی منطقه شیروان)

تنوع خمیرمایه پویایی و پایایی هر بومنظام طبیعی به شمار میآید . بهرهبرداریهای غیراصولی، مستقیم و فراتر از توان رویشی اکوسیستمهای طبیعی که نقطه تاریک آن انقراض گونهها خواهد بود حفظ تنوع زیستی را با چالش جدی مواجه کرده است . در این بین فشار بر گونههای گیاهی با جنبه دارویی نگرانکنندهتر جلوه میکند . شناسایی گونههای داوریی هر منطقه، تعیین گونههًای آسیبپذیر و نهایتا کاهش فشار بهرهبرداری با اهلی کردن و پرورش آنها در سطوح زراعی تا حدی زیادی میتواند این نگرانی را رفع نماید . تحقیق حاضر به منظور معرفی گیاهان دارویی، معطر و در معرض تهدید منطقه شیروان طی سالهای 1381-1384 انجام گرفت . در بررسی گونههای تهدیدشده به طبقهبندی IUCN استناد شد . از مجموع 125 گونه دارویی فلور منطقه تعداد 41 گونه دارویی در فهرست گونههای تهدید شده قرار داشتند که در چهار رسته گونههای گیاهی در حال انقراض، آسیبپذیر، در خطر کمتر و کمبود دادهها طبقهبندی میگردند . برداشت مستقیم و بیرویه گیاهان، فشار دام، تغییر کاربری اراضی، شرایط نامساعد اقلیمی و انتشار جغرافیایی محدود از مهمترین فاکتورهای تهدیدکننده گونهها ارزیابی گردید .

Keywords:

تنوع زیستی , گیاهان دارویی , انقراض , شیروان