متعادل سازی و انتخاب پورتفولیوی پروژه ها با هدف حداقل سازی میزان تاسف تحت شرایط عدم قطعیت

در مسائل بهینه سازی و انتخاب سبد پروژه سازمان و در شرایطی که معمولا مدیران با شرایط غیرقطعی روبه رو هستند، بکار بردن راهکاری که بتواند همزمان از میزان تاسف ناشی از انتخاب کاسته و بیشترین مطلوبیت را از انتخاب های صورت گرفته به بار آورد، تاکنون به ندرت در پژوهش ها مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله قصد داریم ابتدا شاخص تاسفی را معرفی نماییم که می تواند در حالتی که مساله انتخاب به صورت سناریوهای مختلف معرفی می گردد، مورد استفاده قرار بگیرد. سپس مساله متعادل سازی و انتخاب سبد پروژه بهینه در شرایط عدم قطعیت را مورد بررسی قرار داده و با بهره گیریی از برنامه ریزی عدد صحیح و تکنیک بهینه سازی استوار، مدلی ارائه می نماییم که قادر است مجموع مطلوبیت ناشی از انتخاب را افزایش و در مقابل میزان فاکتور تاسف را کاهش دهد. لازم به ذکر است که نتایج حاصل از حل مدل پیشنهادی با تکیه بر داده های واقعی طرح کلان ملی دانش و فناوری بازیافت پساب های شهری، صنعتی و کشاورزی در مقاله گزارش شده است.

Keywords:

انتخاب سبد پروژه , تئوری مطلوبیت , حداقل سازی تاسف , عدم قطعیت , بهینه سازی استوار