تأثیر تنش خشکی آخر فصل بر خصوصیات مرفولوژیکی و عملکرد لاین های جوآبی

این تحقیق به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی آخر فصل بر خصوصیات صفات مرفولوژیکی و عملکرد لاین های جو آبی در مناطق معتدل استان کرمانشاه به صورت آزمایش کرت های خرد شده (اسپلیت پلات) در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در ایستگاه اسلام آباد غرب (استان کرمانشاه) در سال 92-91 اجرا گردید. تنش خشکی در دو سطح ( نرمال و تنش خشکی آخر فصل) به عنوان عامل اصلی و ژنوتیپ به عنوان عامل فرعی در 8 سطح MB-87-10)، MB-87-14، MB-87-19، MBD-87-13، MBD-87-15، MBD-87-16 و ارقام شاهد نصرت و یوسف( در نظر گرفته شود. هر کرت به مساحت 12 مترمربع )هر پشته 60 سانتی متر( در نظر گرفته شد. تراکم بوته 400 بذر در مترمربع و عمق کاشت4-5 سانتیمتر بود. کاشت با بذرکار آزمایشی وینتراشنایگر و آبیاری بصورت بارانی انجام شد. میزان و نوع کود مصرفی بر اساس آزمون خاک به مصرف رسید نتایج نشان داد که تنش خشکی بر روی صفاتی از قبیل: ارتفاع بوته، روز تا سنبله دهی، رسیدن فیزیولوژیک، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و عملکرد دانه در سطح یک درصد ( 1%) معنی دار بود. صفات طول پدانکل، ارتفاع سنبله، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت در سطح پنج درصد ( 5%) معنی دار گردید. رقم نصرت با میانگین 6552 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد و لاین MBD-87-15 با میانگین 4647 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد را داشت. مقایسه میانگین سطوح تنش به روش دانکن نشان داد که ارقام جو تحت شرایط تنش آخر فصل افت عملکرد معادل 20 درصد خواهند داشت.

Keywords:

لاین های جوآبی , تنش خشکی آخر فصل , عملکرد