بررسی نقش الگوهای معماری وشهرسازی بافت تاریخی بر هویت بخشی به منظر شهری(نمونه موردی گرگان)

هویت شهری یکی از مواردی است که فرهنگ هرجامعه سعی در تعریف آن دارد. همانطور که یک شخص بدون شناخت خود وتوانایی برقراری ارتباط میان بخش های مختلف زندگی وذهن خود نما تواند بگوید که «این من هستم».یک شهر نیز برای اینکه بتواند به معرفی خود بپردازد نیازمند برقراری ارتباط وانسجامی معنادار میان بخش های مختلف خود وتشکیل فرآیندهای هویت یابی است.بنابراین،حفظ پیشینه تاریخی به عنوان هویت،مسئله ای ضروری در منظر شهری جهت توسعه پایدار مطرح می گردد.در این پژوهش تلاش می شود،بافرضیه اینکه «ساختار و الگوهای تاریخی شهر بر ادراک محیط وهویت منظر آن تأثیرگذار است» به شناخت هویت شهری می پردازذ.لذا می بایست ساختار وکالبدی شهری،سطح ادراک،توقعات ومطالبات آنها،کیفیت عناصر انسان ساخت ونظایر آن مورد بررسی ومطالعه قرار گیرند.که باروش های توصیفی وتحلیلی واستناد به متون کتابخانه ای همچنین ضمن نتایج حاصل از بررسی های مختلف،تحلیل پرسشنامه ونتایج آن آورده شد.سپس درحد بضاعت راهکارهایی به منظور هویت بخشی به منظر شهری گرگان ارائه می گردد.یکی از نتایج عمده،بهره مندی از پیشینه شهر در شهر وتوسعه کالبدی آن هویت بخشی وشخصیت دهی به بافت ها ومناظر شهری امروزه در نقاط مخالف کشور،من جمله شهر گرگان است.

Keywords:

بافت تاریخی , هویت , کیفیت , ادراک , منظر شهر