ارتقاء راندمان سیستم غیرفعال خورشیدی دیوار ترومب و انطباق آن با اقلیم شهر قزوین و معماری پایدار

در قرن بیست و یکم، سه مقوله به ظاهر ساده اما به واقع پیچیده تولید و مصرف انرژی، رشد جمعیت، و جلوگیری از تغییرات انرژی در ایران و جهان در بخش ساختمان به مصرف می رسد، معمار و معماری می تواند نقش مهمی در تولید و مصرف انرژی داشته باشد. یکی از جنبه های مطروح در مصرف انرژی، مبحث مربوط به گرمایش ساختمانهاست. در شرایطی که دنیای امروز با محدودیت های سوختهای فسیلی مواجه است، راهکارهایی نظیر استفاده از انرژی خورشیدی به صورتهای مختلف، می تواند گام مهمی در کاهش آثار زیانبار بکارگیری این سوختهای تجدید ناپذیر و بهبود وضعیت عرضه و مصرف انرژی محسوب گردد. یکی از راههای استفاده از انرژی خورشیدی، بکارگیری آن به شیوه غیرفعال (ایستا) است که می تواند از طریق طراحی اجزایی نظیر دیوارهای ترومپ، پنجره های آفتابی، گلخانه خورشیدی، آتریوم ها و غیره انجام پذید و استفاده از هر یک آنها، به شرایط اقلیمی و موقعیت جغرافیایی هر منطقه بستگی دارد. با توجه به اینکه شهر قزوین در پهنه بندی اقلیمی ایران در زمره شهرهای سرد قرار گرفته، به همین جهت دراین پژوهش با تمرکز بر روی طراحی خاص دیوار ترومپ، در تطابق با اقلیم شهر قزوین، راهکارهایی به منظور افزایش راندمان این سیستم خورشیدی، ارائه می گردد تا گامی مؤثر در جهت تأمین گرمایش ساختمانها و بهبود مصرف انرژی مطابق اهداف و الگوهای معماری پایدار از این راه برداشته شود و نهایتاً حاصل از صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمانها بر شمرده می شود.

Keywords:

دیوار ترومپ , انرژی , اقلیم قزوین , پایداری , سیستم غیرفعال خورشیدی