بررسی امکان کشت نشایی ارقام مختلف سویا بعد از برداشت برنج در گیلان

کشت دوم محصولات زراعی یکی از راهکارهای مورد توجه در افزایش بهره وری در کشاورزی می باشد.به منظور افزایش بهره وری شالیزارهای گیلان از طریق استفاده بهینه از زمین در واحد زمان،اقدام به ارزیابی کشت تناوبی برنج وسویا گردید.در این آزمایش برنج به عنوان گیاه اصلی و سویا به عنوان گیاه دوم کشت شدند. قبل از برداشت برنج،اقدام به خزانه گیری سویا و تولید نشاء سویا گردید.بلافاصله پس از برداشت برنج و آماده سازی بستر شالیزار برای کشت دوم، نشاء هفت رقم سویا در بلوک های مربوطه کشت گردید.صفات هفت رقم سویا در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت.طی انجام این مطالعه ،مراحل رشد و نمو رویشی و زایشی گیاهچه ها و بوته های سویا از زمان کشت بذر در خزانه تا برداشت محصول (در زمین اصلی ) مورد بررسی قرار گرفت .براساس نتایج بدست آمده بیشترین تلفات خزانه ،کمترین عملکرد دانه،کمترین ارتفاع بوته ،بیشترین زردی ناشی از آب ماندگی در پای بوته ها و کمترین ارتفاع اولین غلاف در هر بوته مربوط به رقم SRF بود.کمترین تلفات گیاهچه های سویا در خزانه مربوط به رقم ویلیامز (با 96/6 درصد بوته سالم ) بود. صفات ارتفاع بوته،تعداد شاخه های جانبی و عملکرد دانه در سطح 1% و صفات ارتفاع اولین غلاف و تعداد بذر در هر بوته در سطح 5% دارای اختلاف معنی دار بین ارقام مورد آزمایش بودند . مقایسه میانگین داده های مربوط به عملکرد دانه نشان داد که ارقام پشم باقلا و L11 دارای بیشترین عملکرد دانه به ترتیب 194/5 و 196/1 گرم در مترمربع بوده اند در حالی که رقم SRF کمترین عملکرد را به خود اختصاص داد.

Keywords:

کشت دوم , برنج , کشت نشایی , سویا