بررسی تراکم کاشت بر عملکرد، خصوصیات مورفولوژیک و فنولوژیک هیبرید آذرگل آفتابگردان

به منظور مطالعه ی تاثیر تراکم کاشت بر عملکرد و خصوصیات مورفولوژیک و فنولو ژیک هیبرید آذرگل آفتابگردان آزمایشی در سال ۱۳۸۲ به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در ۴ تکرار انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار سطح تراکم 45، 60، 75 و 90 هزار بوته در هکتار بودند. نتایج نشان داد که از نظر صفاتی مانند عملکرد دانه، ارتفاع بوته ، قطر ساقه ، قطر طبق ، تعداد دانه در طبق و وزن خشک اندام هوایی از نظر آماری تفاوت معنی داری وجود داشته و با افزایش تراکم قطر ساقه ، قطر طبق ، تعداد دانه در طبق و وزن خشک اندامهوایی کاهش و عملکرد دا نه و ارتفاع بوته افزایش یافت . بیشترین عملکرد دانه به میزان ۶۴۷۷ کیلوگرم در هکتار در تراکم ۷۵ هزار بوته و کمترین عملکرد دانه به میزان ۵۰۶۰ کیلوگرم در هکتار در تراکم 45 هزار بوته در هکتار حاصل شد . تراکم 60، 75 و 90 هزار بوته در هکتار به ترتیب 17/9، 28 و 23/3 درصد نسبت به تراکم ۴۵ هزار بوته در هکتار افزایش عملکرد نشان دادند . در خصوص مراحل فنولو ژیک ، طول دوره از کاشت تا انتقال مریستم رویشی به زایشی ، کاشت تا گرده افشانی، دوره پر شدن دانه و کاشت تا رسیدگی فیزیولو ژیک تحت تاثیر تراکم قرار نگرفتند.

Keywords:

آفتابگردان , تراکم , خصوصیات مورفولوژیک و فیزیولوژیک