بررسی خصوصیات کمی و کیفی شش رقم تجارتی چغندرقند تحت شرایط تنش شوری

امروزه تلاش های زیادی در جهت توسعه ژنوتیپ ها ی مقاوم به شوری از طریق روش های به نژادی از قبیل انتقال ژن از ژنوتیپ ها ی وحشی مق اوم به شوری به گیاهان زراعی صورت گرفته است . اما تعداد واریته های معرفی شده مقاوم به شوری به سختی از تعداد انگشتان دست تجاوز می نماید تحمل به شوری در بسیاری از گونه های گیاهی در مرحله جوانه زدن تغییر می یابد روی این اصل انتخاب در مرحله رشد گیاه معتبر تر می باشد این پژوهش به منظور بررسی و ارزیابی ارقام تجارتی چغندرقند در شرایط تنش شوری با ۶ رقم تجارتی در طر ح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار در شوری ۹میلی موس بر سانتی متر به مرحله اجراء گذاشته شد. و نتایج این پژوهش نشان می دهد که متوسط عمل کرد ریشه در این آزمایش برابر 31/61 تن در هکتار بوده که بالاترین عمل کرد ریشه به رقم 6 (DOROTHEA) با متوسط 38/49 تن درهکتار تعلق داشت و کمترین عملکرد مربوط به رقم IC با 25/8 تن در هکتار بوده است. و همچنین نتایج جدول آنالیز واریانس برای تعداد بوته نشان می دهد که رقم 6 (DOROTHEA)، رقم 2 (7233-HYBRID) و رقم 3 (7233-P.29 × ا MSTC2) به ترتیب دارای بالاترین تعداد بوته بوده اند . نتایج آنالیز واریانس برای نسبت پتاسیم به سدیم مذکور نشان می دهد که در سطح احتمال ۶% بین ارقام اختلاف معنی دار وجود دارد . و به طوری که مشاهده می شود کمترین این نسبت متعلق به ارقام ۶ و ۴ بوده است . یعنی، با بررسی این نسبت متوجه می شویم که با افزایش مقدار پتاسیم این نسبت کاهش می یابد و لذ ا، تحمل به تنش و حصول پتانسیل بیشتر امکان پذیر می گردد. لذا، ارقامی که دارای نسبت پایین پتاسیم به سدیم هستند توانسته اند تحمل به تنش بهتری داشته باشند.

Keywords:

چغندرقند , تنش شوری , جوانه زدن