اثر سطوح و منابع مختلف شوری بر برخی شاخص های رشد شبدر برسیم در همزیستی با قارچ میکوریز آربوسکولار

به منظور بررسی اثر سطوح و منابع مختلف شوری بر برخی شاخص های رشد شبدر برسیم در همزیستی با قارچ میکوریز آربوسکولار آزمایش در سال 1385 در گلخانه دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. قارچ در دو سطح MN (عدم تلقیح با میکوریز ا) و M (تلقیح با میکوریزا) به عنوان فاکتور اول، سه سطح شوری شامل شاهد (آب آبیاری 2/2)، 5 و 10 دسی زیمنس بر متر به عنوان فاکتور دوم و چهار نوع شوری شامل کلرید سدیم ، کلرید منیزیم، سولفات سدیم و سولفات منیزیم به عنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شد . به هر گلدان با توجه به حجم ( 2/5 کیلوگرم) خاک استریل به طور یکنواخت انتقال داده شد. برای مایه کوبی گیاه شبدر برسیم از اینوکولوم محتوی قارچ Glomus interaradices استفاده گردید و تیمار های شوری همراه آب آبیاری از مرحله دو برگی به خاک با بافت سبک گیاهان اضافه گردید . کل دوره رشد گیاه شصت روز بود . نتایج تجزیه واریانس نشان داد که ارتفاع گیاه ، سطح برگ ، وزن ماده خشک اندام هوایی و ریشه ، طول ریشه و درصد کلنیزاسیون ریشه گیاهان تلقیح شده در مقایسه با گیاهان شاهد (بدون میکوریزا) به طور معنی داری بیشتر بود. تلقیح میکوریزایی عملکرد ماده خشک کل را به میزان 5/29 برابر در مقایسه با شاهد افزایش داد . سطوح شوری برای تمام صفات اندازه گیری شده در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. در سطوح متناظر شوری ، به ترتیب نمک های کلرید سدیم ، کلرید منیزیم ، سولفات سدیم و سولف ات منیزیم بیشترین اثر بازدارندگی را بر روی شاخص های رشد شبدر برسیم داشتند . با توجه به نتایج آزمایش می توان استنباط کرد که مایه کوبی گیاه شبدر می تواند در شرایط شوری باعث بهبود شرایط رشد گردد.

Keywords:

میکوریز آربوسکولار , سطوح شوری , منابع شوری و شبدر برسیم