بررسی اثر پیش تیمارهای مختلف بذر روی ارقام نخود در شرایط تنش خشکی

در این تحقیق، سه رقم نخود (ILC 482 ، قزوین و ILC 3279) به وسیله پنج روش پرایمینگ (خیساندن در آب ، پلی اتیلن گلیکول ، کلرید پتاسیم ، جیبرلین و هیدروپرایمینگ) پیش تیمار شدند. در این آزمون دو فاکتور سطوح پرایمینگ ( 6 تیمار) و رقم ( 3 رقم) وجود داشت که با استفاده از تجزیه مرکب به صورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در دو شرایط تنش و عدم تنش خشکی در سه تکرار تجزیه گردید . نتایج حاصل حاکی از این بود که تیمارهای خیساندن در آب ، جیبرلین و هیدروپرایمینگ سبب کاهش مدت زمان رسیدگی و افزایش ارتفاع بوته ، تعداد غلاف در بوته و وزن خشک بوته شدند. تنش خشکی در مراحل زایشی نسبت به آبیاری کامل باعث کاهش تمام صفات گردید . تیمارهای خیساندن در آب و جیبرلین در شرایط تنش خشکی اثرات مطلوب تری را نسبت به سایر تیمارها داشتند.

Keywords:

نخود , هیدروپرایمینگ , پلی اتیلن گلیکول , خیساندن در آب , جیبرلین , کلرید پتاسیم و خشکی