پرتو نمادگرایی اسلامی در بسط حاکمیت انسانی

انسان در راه وصول به منویات شخصی و حزبی خویش، الگوهائی را نصب العین قرار می دهد تا بواسطه ینمادگرائی، در حرکت به سوی نیل به اهداف به بیراهه نرود. اسلام از زمان ظهور تاکنون, شخصیتهائی را در سایهسار مبانی خود پرورش داده که پیروان هر دین و مسلکی, بواسطه ی الگوبرداری از ایشان, می توانند به سعادتراستین برسند . زندگی أئمه مشعلی برای هدایت نسلها است و هرکه آن را وسیله ای برای هدایت خویش قرارندهد ، گمراه می شود. إمام ، شخصی جامع الشرائط است که کفایت و لیاقت سرمشق واقع شدن را دارد. پیامبر وأئمه(س), الگوهای صادقی اند که می توانند انسان گمراه امروز, که غوطه ور در جهل خرافه و اسطوره پرستیاست را راهنما باشند. چه، پیامبر(ص) فرمودند: إانما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق این مقاله تاثیر نمادگرایی از سیره أئمه (ع) را در میان احزاب مختلف دینی و مکتبی، در راستای ساختن مدینه ی فاضله، بررسی و إثبات می کند.

Keywords:

اسطوره , سیره أئمه أطهار , نمادگرائی