مقایسه روش های درون یابی در پیش بینی مکانی گسترس نیترات(مطالعه موردی: دشت بیلوردی)

در مناطق خشک و نیمه خشک از جمله ایران به علت کمبود بارندگی، معمولاً آب های سطحی به میزان کم وجود دارند بنابراین آب های زیرزمینی به عنوان منابع آب شیرین قابل شرب از اهمیت خاصی برخوردارند. محدوده مطالعاتی دشت بیلوردی با ۲۸۹ کیلومترمربع در حدفاصل شهرستان های تبریز و اهر قرار دارد و از نظر هیدروژئولوژیکی از زیر حوضه های دریاچه ارومیه محسوب م یشود. در این دشت تنها منبع آب مصرفی، منابع آب زیرزمینی می باشند که در مهر ۱۳۹۲ تعداد ۱۵ نمونه برداشته و به آزمایشگاه آبشناسی دانشگاه تبریز منتقل شدند و غلظت یون نیترات آ نها اندازه گیری شد. نتایج آنالیز شیمیایی نمونه ها نشان داد، بعضی از نقاط، مخصوصاً در پایین دست دشت دارای غلظتی بیش ازحد استاندارد جهانی است. لذا با توجه به کمبود شدید منابع آب مصرفی و غلظت بی شازحد استاندارد یون نیترات، در این تحقیق تلاش شده است که غلظت یون نیترات با انواع روش های درون یابی شامل: وزن دهی عکس فاصله (IDW)، تابع شعاعی (RBF)، تخمینگر عام (GP)، تخمینگر موضعی (LP)، کریجینگ (K) و کوگریجینگ (CoK)، پیش بینی شود و در پایان هم بهترین روش جهت درون یابی نیترات انتخاب شود که در این تحقیق با توجه به اینکه در روش، تابع پایه شعاعی با اسپیلاین کاملا منظم، کمترین مقدار RMSE حاصل شده است، این روش بهترین نوع درون یابی توزیع یون نیترات را نشان می دهد.

Keywords:

دشت بیلوردی , آب های زیرزمینی , نیترات , درون یابی , ARC GIS