ارزیابی میزان فرسایش پذیری در حوضه آبخیز دربند با رویکرد تکنیک منطق فازی و مدل پسیاک اصلاح شده

شناسایی، پیش گیری وکنترل خسارات انسانی و اجتماعی و اقتصادی ایجاد شده تو سط خطرات طبیعی مانند فرسایش، از اهداف موسسات تحقیقاتی و اجرایی است . هدف ا انجام اینتحقیق، شناسایی مناطق امن و خطرناک و قوع فرسایش و تکنیکهای فازی و GIS در حوضه آبخیز دربند در استان تهران است. پارامترهای مورد استفاده برای تعیین فرسایش پذیری در این تحقیق، زمین شناسی، خاکشناسی، ارتفاع، شیب، کاربری اراضی و اشکال فرسایش و بارندگی است. وزن پارامترهای مؤثر جهت استخراج توابع عضویت فازی، از روش فراوانی نسبی حساسیت به فرسایش در هر کلاس محاسبه شده است. از میان مدلهای مختلف فازی استفاده شده در این تحقیق، مدل گامای 0/8 فازی دارای کمترین تغییر پذیری و انحراف از معیار در مدلسازی نسبت به مدل تجربی پسیاک اصلاح شده می باشد. در نتیجه این دو مدل برای تهیه نقشه پهنه بندی خطر فرسایش انتخاب شدند.مدل سازی ا ین پد یده با ا ستفاده از شبکه ا ستنتاج فازی و

Keywords:

فرسایش , پهنه بندی , منطق فازی , حوضه دربند