مکان یابی محور حداکثر پوشش با در نظر گرفتن پوشش نوع دوم

مسئله مکان یابی محور حداکثر پوشش سعی در حداکثر نمودن پوشش تقاضایی دارد که متقاضیان در یک حداکثر فاصله از محور قرار دارند. این مقاله مسئله مکان یابی محور حداکثر پوشش با استراتژی تخصیص ساده را با در نظر گرفتن پوشش نوع دوم مورد بررسی قرار می دهد. پوشش نوع دوم نوع خاصی از پوشش است که در آن زمان سفر ( هزینه یا فاصله) هر اتصال در مسیر گره مبدا به گره مقصد از یک حد مشخص که شعاع پوشش است، تجاوز نمی کند. یکی دیگر از محدودیت هایی که در این مسئله در نظر گرفته شده محدودیت بودجه در دسترس جهت کمینه کردن هزینه حمل و نقل بین دو تسهیل است که به دلیل غیر قطعی بودن این هزینه ها به صورت احتمالی در نظر گرفته شده است. در این مقاله ابتدا مدل ریاضی مسئله بیان شده و سپس روش حل تشریح شده است. در ادامه با توجه به NP-Hard بودن مسئله و زمان بر بودن حل آن در ابعاد بزرگ، مدل یکبار توسط نرم افزار گمس و یکبار توسط الگوریتم ژنتیک حل شد و نتایج حاصل بررسی شد که نشان دهنده عملکرد مطلوب الگوریتم ژنتیک از هر دو نظر کارایی و اثر بخشی می باشد.

Keywords:

الگوریتم ژنتیک , برنامه ریزی احتمالی , پوشش نوع دوم , مکان یابی محور حداکثر پوشش