ارزیابی شاخص های رشد سیب زمینی درشرایط کوهستانی وجلگه ای گرگان

به منظور بررسی شاخص های رشد و روند تغییرات صفات مختلف در 14 رقم سیب زمینی آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار طی سالهای 1386، 1387، 1388 در دو منطقه کشت بهاره وکشت زمستانه به مرحله اجرا درآمد. نتایج مطالعات نشان داد، فصول کاشت در دو منطقه کاشت پاییزه و بهاره از نظر سرعت رشد محصول اختلاف قابل توجهی داشتند. بیشترین سرعت رشد محصول مربوط به کشت پاییزه برای ژنوتیپ 14-397097 معادل 13 گرم در متر مربع در روز و برای ژنوتیپ 7-397007 در کشت بهاره به مقدار 20/1 گرم در متر مربع در روز بود. بیش ترین شاخص سطح برگ سیب زمینی در کشت بهاره به ژنوتیپ 3-397009 با 3/60 و در کشت پاییزه به ژنوتیپ 14-396140 با 3/36 اختصاص داشت و در انتهای دوره رشد زمانی که LAI روند نزولی در پیش گرفت تفاوت بین تیمارها در کشت بهاره بیش تر مشهود بود. در نتیجه نهایی عملکرد نهایی غده ژنوتیپ 3-397009 با داشتن بالاترین عملکرد در هر دو منطقه کاشت، پاییزه (با 27003 کیلوگرم در هکتار) و بهاره(با 28446 کیلوگرم در هکتار) توانست بترتیب با 12/5 و 11/9 غده در بوته رتبه نخست را کسب کند. در ارزیابی سرعت رشد غده کاشت بهاره (شاهکوه) معادل 15/9 گرم در متر مربع در روز و برای کاشت پاییزه (گرگان) معادل 12/2 گرم در متر مربع در روز بوده است. نتایج مطالعه حاضر نیز تایید می کند که ژنوتیپ 7-397009 با دارا بودن شاخص سطح برگ مطلوب و سرعت رشد محصول بیشتر، توانست با ذخیره سازی بیشتر و تولید ماده خشک بالاتر عملکرد اقتصادی بالای این ژنوتیپ را توجیه بکند.

Keywords:

رشد غده , سطح برگ , شاخص رشد , عملکرد