برنامه ریزی نیروی انسانی در جهت توسعه پایدار: نقش آموزش بر توسعه کارآفرینی

نیل به توسعه به عنوان یک هدف مهم و اساسی، مستلزم استفاده ی بهینه از همه ی امکانات بخصوص نیروی انسانی می باشد. به همین جهت در اکثر کشورهای جهان سرمایه گذاری برای تربیت و تأمین نیروی انسانی، از جمله مسائل مهمی است که همواره ذهن مسئولان و مدیران جوامع را به خود مشغول ساخته است .در این میان دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی نقشاساسی را در تربیت نیروهای متخصص مورد نیاز بخشهای مختلف جامعه برعهده دارند؛ تا جاییکه از آنها به عنوانمراکز آگاهی بخش و برج فرماندهی فکری جامعه یاد می کنند. متناسب نمودن نظام آموزش عالی با برنامه های کارآفرینی از جمله مسائل ضروری در توسعه یکارآفرینی است .یکی از چالشهای اساسی و عمده ی آموزش عالی ایران توسعه ی مهارت های کارآفرینی دربین دانشجویان و دانشآموختگان است که ازطریق آموزش کارآفرینی امکان پذیر است. مقاله حاضر به شیوه توصیفی تحلیلی با بهره گیری از ادبیات علمی و استنتاج از مطالعات اسنادی و کتابخانه ای به تبیین اهمیتو ضرورت نقشو جایگاه آموزشبر توسعه کارآفرینی پرداخته است. یافته های تحقیق نشان می دهد که آموزش کارآفرینی سیاستی است که به طور مستقیم در کمیت و کیفیت عرضه کارآفرین در یک جامعه اثر می گذارد. در حقیقت آموزش به عنوان موتور محرکی در نظر گرفته می شود که سبب به حرکت در آوردن چرخ های شغلی و استخدامی، رشد و توسعه اقتصادی جامعه از طریق نهادینه کردن فرهنگ کارآفرینی در نیروی انسانی به عنوان مهمترین سرمایه تولیدی می گردد.

Keywords:

کارآفرینی , آموزش , توسعه نیروی انسانی , دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی