مرزهای آبی دریای خزر و منافع ژئوپلیتیک جمهوری اسلامی ایران

دریایی خزرطبق تعاریف دریای بسته و نیمه بسته نیست بلکه چون بطور طبیعی هیچ راهی به دریای آزاد ندارد دریای کاملا بسته محسوب میشود نحوه تقسیم این دریا که به دلیل کاملا بسته بودن ازمعاهدات بین المللی تبعیت نمی کند و به عهده کشورهای ساحل آن می باشد همواره مورد تشکیک آن دول بوده است باتوجه به قراردادهای 1921و1940 بین دولتهای ایران و شوروی سابق دریای خزر با عنوان دریای ایران و شوروی یاد شده است و تاکید تعلق این دریا به نام دوکشور ایران و شوروی هرحقی را برای سایردول نوبنیاد حاشیه خزرموردتردید قرارمیدهد اگرچه باید این واقعیت را پذیرفت که سه کشورقزاقستان و ترکمنستان و آذربایجان که بعدازفروپاشی شوروی درسال 1991 ازکشورمادریعنی شوروی جداشده اند و بعدازآن به عنوان سه کشورمستقل همسایه درکناردوکشوردیگر حاشیه دریای خزر محسوب گردیدند اما برای این سه کشور نوبنیاد حقی را دردریای خزر نمی توان قائل شدمگردرمورد توافق دولتهای دیگر ساحلی خزر یعنی ایران و شوروی قرارگیرد این تحقیق با روش تحلیل محتوا ضمن بیان مدلهای مهم تقسیم دریای خزر درپی پاسخ به این سوال است که منافع ژئوپولتیک جمهوری اسلامی ایران باکدام مدل تامین میگردد ؟ یافته های این تحقیق نشان میدهد با واقعیتهای بین المللی موجود نمی توان مدلهای قدیمی را منشا تقسیم دریای خزر قرارداد

Keywords:

منافع ژئوپولتیک , دریایی خزر , معاهدات بین المللی