بررسی صفت های هنری و کاربردشان به عنوان یک ویژگی سبکی در شاهنامه فردوسی
Publish place: The 8th International Conference of the Iranian Persian Language and Literature Promotion Association
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,465
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISPL08_057
تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393
Abstract:
یکی از ویژگی های سبکی که هسته اصلی توصیفات شاهنامه فردوسی را شکل می دهد، کارربرد صفت های هنری به شکلی گسترده در تمامی داستان های این اثر سترگ ادب پارسی است. صفت های هنری با ارائه جزئیاتی از شخصیت ها،اشیا قدرتمند توصیفی را به وجود می آورند که به خواننده یا شنونده در درک بهتر و دقیق تر داستان ها یاری می رساند. همین ویژگی مهم سبکی، یکی از عوامل تفاوت و برتری شاهنامه فردوسی نسبت به همه آثاری است که در ان ها تلاش بسیاری برای نشان دادن صحنه های حماسی و پهلوانی با استفاده از آرایه های ادبی گوناگون شده است. در پژوهش پیش رو، تلاش شده با توضیح و تشریح صفت های هنری و ذکر انواع آن، تاثیر کاربرد این صفت ها در شخصیت پردازی، تصویرسازی، و وزن و قافیه شاهنامه نشان داده شو.
Keywords:
Authors
سیدعلی محمودی لاهیجانی
دانشجوی دکتری، رشته زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامی واحد نجف آباد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :