بهبود خواص لرزه ای گنبدها و قوس های آجری به کمک مسلح سازی با پلیمرهای الیافی (†FRP)- مرور مطالعات موردی

[توضیح سیویلیکا: فایل کامل مقاله به دلیل مشکل در درج تصاویر و بر روی هم رفتگی متن و تصویر حذف شد] در بسیاری از بناهای تاریخی ایران, و بخصوص آنچه مربوط به بعد از اسلام است, سازندگان بنا, قوس ها و گنبدها را به عنوان عناصر مرکزی اثر تاریخی, به عنوان عناصر هنری و معماری اثر و همچنین به عنوان قسمتی از سیستم باربر بنای تاریخی به کار گرفته اند. همچنین با نگاهی به شهرهای کوچک و روستاها به ویژه آنانی که در حاشیه کویر قرار دارند, ملاحظه می شود که سقف بسیاری از آب انبارها و خانه های آنها به صورت گنبدی, هر چند کوچک, ساخته شده اند و قوس ها نیزجزئی جدائی ناپذیر از معماری این نواحی می باشند. لازم به ذکر نیست که در ساخت این آثار و بناها از آجر و بعضاً از خشت استفاده شده است. به دلیل ضعف شدید سازه های با مصالح بنائی در مقابل نیروهای لرزه ای, ‌سطح پائین جذب انرژی زلزله آنها, و خصوصیات مقاومتی نامناسب مصالح بنائی به خصوص در تحمل تنش های کششی, باید برای بهبود رفتار این ساختمان ها چاره اندیشی شود. قوس ها وگنبدهای آجری و مطمئناً خشتی, نیز از این قاعده مستثنی نمی باشند و رفتار آن ها, به عنوان بخش مهمی از ساختمان های تاریخی و بناهای بامصالح بنائی, همواره از منظر لرزه ای و رفتار در زمان بروز زلزله مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در این مقاله ضمن تأکید بر اهمیت تحقیق در باب استفاده از تکنیک های نو در مقاوم سازی قوس ها وگنبدها, مطالبی پیرامون نحوه مقاوم سازی سازه ها با رشته های پلیمری ارائه خواهد شد. سپس, با بررسی نتایج حاصل از تحقیق های آزمایشگاهی, تأ ثیر این روش در رفتار قوس های آجری مورد بررسی قرار می گیرد. در ادامه, کاربرد این روش در قالب مقاوم سازی چند بنای قدیمی در کشور ایتالیا ارائه می شود. در پایان, در بخش نتیجه گیری نهایی, ضمن مقایسه این روش با سایر روش های رایج, پیشنهادهائی جهت استفاده از این روش, سازگار با گنبدهای رایج در ایران, ارائه می شود.