ضرورت تحقیق و بررسی طرحهای عملی در زمینه سوانح طبیعی بر کسی پوشیده نیست. تحقیقات فاجعه پژوهی، در واقع در جستجوی راهی است که از آن طریق بتوان امکانات مناسب و لازم را در سه جهت پیشگیری، امدادرسانی و اسکان موقت مهیا نمود.
قهر طبیعت زمان و مکان نمیشناسد، لذا از اینرو بهترین شیوه کاهش خطرات ناشی از حوادث طبیعی و افزایش توان دفاعی در برابر بلایای طبیعی، استفاده از تجربیات گذشته است.
زلزله به عنوان یک پدیده طبیعی به خودی خود نتایج نامطلوبی در پی ندارد، آنچه که از این پدیده یک فاجعه میسازد، عدم پیشگیری از تأثیر آن و عدم آمادگی جهت مقابله با عواقب آن است. به هر صورت، مادامی که عدم آسیبپذیری انسان، جامعه و زیستگاهش در مقابل زلزله تضمین کافی نیافته باشد، لاجرم باید منتظر عواقب خسارتزا و بحران ساز آن بود.
هدف اصلی در این راه، پیشبینی، پیشگیری، آمادگی و مقابله با بحران، جبران خسارت، استفاده از فرصتها و بازگشت به وضعیت عادی با صرف کمترین هزینه و زمان براساس اولویتها است.
مقاله حاضر طرحهایی را در جهت پیشگیری، امدادرسانی و اسکان موقت حادثه دیدگان در اثر سوانح طبیعی در بافتهای تاریخی را ارائه مینماید که به هنگام بروز بحران، میتواند از تلفات و ضایعات حاصله تا حد امکان جلوگیری نماید.