بیابان زدایی و توسعه پایداردرحوزه ی پدافند غیرعامل درکشاورزی رویکردی به کنوانسیون ملل متحد برای بیابان زدایی مصوب 1994

از جمله قلمروهای همکاری بین المللی در راستای همزیستی مسالمت آمیز کشورها و سازمان های بین المللی به عنوانبازیگران اصلی جامعه ی بین المللی ، حفاظت محیط زیست است.گو آنکه ؛امروزه حق بر محیط زیست سالم با تبدیل شدنبه یکی از حقوق بنیادین نوع بشرارتباطی تنگاتنگ باتوسعه ی پایداردارد . این امر در اسناد و مواضع بین المللی مختلفمورد تاکید قرار گرفته است . یکی از بسترهای همکاری مزبور ، همکاری جوامع ملی و بین المللی در نیل به این هدفمشترک است . جاییکه دولتها با همکاری اقشار مردم از جمله تشکل های مردم نهاد، با اتخاذ تدابیر و سیاست های مناسبو همراستای با فعالیت های بین المللی به ایفای نقش موثر خود در این حوزه اقدام می کنند. پدافند غیر عامل می تواند بهعنوان یکی از اقدامات مناسب ملی و البته در همراستایی و هماهنگی با جامعه ی بین المللی نقشی موثر در نیل به توسعه ی پایدار 1 ایفا کند. بیابان زایی از حوزه های تهدید کننده ی محیط زیست وکشاورزی است که با نقش پر رنگی که در تخریب محیط زیست،نا امنی غذایی ، فقر و گرسنگی و... دارد می تواند به تنش های اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی دامن زده و بر این اساس بهمعضلی ملی تبدیل شود . اینجاست که لزوم همکاری هر چه بیشتر ملی و بین المللی احساس میشود، گوآنکه؛ در همه یکشورها از اقدامات توسعه ای و وضعیت های زیست محیطی همدیگر متاثر شده واز این روست که راهی جز همکاری ومشارکت در همه ی سطوح اعم از ملی ،منطقه ای و بین المللی باقی نمی ماند .نوشتار حاضر ضمن مداقه در حوزه ی فعالیت های ملی در موضوع بیابان زدایی وارتباط آن با پدافند غیر عامل در بخشکشاورزی، به سیری اجمالی در فعالیت های جامعه ی بین المللی دراین حوزه پرداخته و سعی در بیان ارتباط تنگاتنگهمکاری های ملی و بین المللی در قلمرو مزبور دارد.

Keywords:

محیط زیست سالم , بیابان زدایی , همکاری و مشارکت , توسعه ی پایدار