بازیابی هویت در طراحی شهری با تأکید بر زمینه گرایی مطالعه موردی: بافت تاریخی شهر اردبیل

هدف از این پژوهش بازیابی و ارتقاء هویت با تکیه بر معماری بومی و زمینه گرایی در شهر اردبیل است. به گفته بسیاری از پژوهشگران، یکی از چالش هایی که امروزه زندگی انسا نها راتحت تأثیر قرار داده، بحران هویت یا احساس بیهویتی است. هویت، اصلی است که نمیتوان آن را به جامعه القا کرد بلکه باید نشان از استقلال و خودباوری جامعه باشد. در حالیکه امروزه هویت به شدت مقهور هویت های بیگانه شده و معنی و مفهوم خود را از دست داده است. این موضوع در معماری و شهرسازی هم خود را نشان داده و شهرها برخلاف گذشته و با تأثیر از معماری غرب از محیط اطراف خود جداشده اند. پیشینه تاریخی شهر اردبیل نشان می دهد که از قدمت بالایی برخوردار بوده اما معماری امروزه آن دچار بحران هویتی گشته و با محیط اطراف خود هماهنگ نبوده و بی توجه به سایت و طبیعت اطراف است. لذا در مقابل این بحران هویتی باید روش ها و راهکارهایی را اتخاذ کرد که یکی از آن ها طراحی به صورت زمینه گرا می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش تحلیلی توصیفی سعی شده با برداشت محلی مبتنی بر روش مشاهده و تحلیل به بررسی مطالعهی موردی شهر اردبیل بپردازد. به کاربستن معماری زمینهگرا و الگویابی و ایدهبرداری از معماری بومی و بهرهگیری از سایت و هماهنگی با بافت منطقه و بناهای مجاور و سایر مواردی از این دست برخی از نتایج حاصل از یافتههای این پژوهش است.

Keywords:

هویت , زمینه گرایی , معماری بومی , شهر اردبیل