مقایسه تنوع، تراکم و ترکیب جمعیتی پرندگان کنار آبزی و خشکزی در محدوده ریزش فاضلاب و پاک رودخانه کارون در محدوده اهواز

رودخانه کارون که دشت بزرگ خوزستان از آن بوجود آمده است، پرآب ترین و بزرگترین رود ایران است. در این مطالعه تأثیر برخی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی آب رودخانه کارون بر تراکم پرندگان کنار آبزی و خ شکزی به عنوان شاخص های زیستگاهی و ک یفیت آب در دو منطقه پاک و آلوده بررسی شده است. در تحقیق حاضر، در طول 2 فصل در 3 ایستگاه تعیین شده مجموعاً تعداد 321 قطعه پرنده کنار آبزی و خشکزی شمارش شد که شامل 260 قطعه پرنده کنار آبزی و 61 قطعه پرنده خشکزی بودند. مساحت هر یک از ایستگاه ها ج داگانه محاسبه و تراکم محاسبه شد. ایستگاه شماره 1 آلوده در بازدید تابستان دارای بیشترین تراکم پرنده (76/11) بود و ک مترین تراکم پرنده متعلق به ایستگاه شماره 2 آلوده در بازدید پاییز بود. همچنین نتایج اندازه گیری پارامترهای فیزیکی شیمیایی نشان داد که حداکثر دمای آب در تابستان با میانگین 29/29 درجه سانتیگراد و حداقل آن در پاییز با میانگین 24/66 درجه سانتیگراد می باشد. بیشترین و کمترین میزان اکسیژن محلول به ترتیب در فصل پاییز و ت ابستان با میانگین 5/90 و 3/16 میلی گرم در لیتر ثبت شد. بیشترین و ک مترین میزان pH به ترتیب در فصل تابستان و پاییز با میانگین 8/26 و 7/75 ثبت گردید. پارامتر کدورت با میانگین 39/27 در فصل پاییز بیشرین میزان و با میانگین 29/72 در فصل تابستان، کمترین میزان را به خود اختصاص داد. مقدار EC با میانگین 3685 میکروزیمنس بر سانتیمتر در فصل تابستان، بیشترین مقدار و در فصل پاییز با میانگین 2743/33 میکروزیمنس بر سانتی متر، کمترین مقدار را به خود اختصاص داد.

Keywords:

پرندگان کنارآبزی و خشکزی , کیفیت آب , شاخص های زیستی , رودخانه کارون