اثر تفرج بر میزان ترسیب کربن خاک در پارک جنگلی سی سنگان

افزایش گازهای گلخانه ای منجر به تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی شده است که موجب شده به خاک و توانایی های آن در میزان ترسیب کربن توجه ویژه ای شود. این تحقیق به منظور بررسی اثر شدت های مختلف تفرج در میزان ترسیب کربن خاک در پارک جنگلی سی سنگان که ذخیره گاه طبیعی گونه شمشاد ا ست، صورت گرفت. به این منظور وضعیت برخی مشخصه های خاک، وزن مخصوص ظاهری، کربن آلی خاک و ترسیب کربن در دو ع مق (10-0) و (20-10) در چهار منطقه تفرج متمرکز بدون شمشاد، متمرکز با شمشاد، نیمه متمرکز (گسترده) و شاهد اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین میزان ترسیب کربن خاک و شدت ها مختلف تفرج اختلاف معنی داری (P<0.05) وجود ندارد ولی بین میزان ترسیب کربن خاک و عمق رابطه معنی داری در سطح 0.05 درصد وجود دارد به طوری که میزان ترسیب در عمق ا ول (10-0) نسبت به عمق د وم (20-10) بیشتر است. ا ما در مناطق مختلف بسته به نوع فعالیت تفرجی و آ میختگی گونه های گیاهی در سطح توده این میزان متفاوت است به طوری که در توده تفرج نیمه متمرکز (گسترده)، در عمق دوم نسبت به عمق اول میزان ترسیب کربن بیشتر است. با توجه به نتایج تحقیق حاضر و نیروی بالای مناطق جنگلی در ترسیب کربن و حضور روزافزون گردشگر در سطح عرصه پارک ضروری است که مدیریت مناسب جهت حفاظت از خاک و آمیختگی گونه های گیاهی موجود در پارک جنگلی سی سنگان و سایر مناطق جنگلی تفریحی و غیرتفریحی نقش مهمی در کاهش آلودگی های اتمسفری و حفظ توسعه پایدار ایفا کنیم.

Keywords:

تفرج , ترسیب کربن , وزن مخصصو ظاهری , توسعه پایدار , پارک جىگلی سی سىگان