انسان برای ادامه حیات به مواد غذایی نیاز دارد که در اثر وجود آب و خاک بدست می آید. گسترش جمعیت و متعاقب آن بهره برداری بی رویه ازمنابع ابو خاک بدون توجه به حفظ این منابع برای بهرهبراری بلند مدت باعث وارد امدن لطمات زیادی به منابع مذکور و افزایش فرسیاش و کاهش ذخائر آبهای زیر زمینی شده است.
بر اساس اطلاعات موجود از سطح کشور 2/9 میلیون هکتاری استان مرکزی 1/9 میلیون هکتار آن اراضی مرتعی می باشد که 0/6 میلیون هکتار به دلیل عدم مدیریت صحیح و استفاده بی رویه از پوشش گیاهی به شدت به سمت فقیر شدن پیش می رود. از طرفی با رواج کشت دیم در شیبهای بالاتر از 12% و به روش نامطلوب (شخم درجهت شیب) میزان
فرسایش خاک رو به تشدید است (3).
در این تحقیق به منوظر بررسی و ارزیابی نقش
مدیریت اراضی و اثر تغییر
کاربری در فرسایش و
رسوب خاک، حوضه آبخیز قره کهریزک درجنوب شهر اراک با مساحت حدود 294 کیلومتر مربع که از زیر حوضه های کویر میقیان می باشد، انتخاب گردید.
با توجه به هدف تحقیق که بررسی اثر
کاربری اراضی و تغییرات آن بر میزان فرسایش و
رسوب می باشد از طریق تهیه و تلفیق نقشه های پایه واحدهای اراضی، زمین شناسی، شیب، پوشش گیاهی و قابلیت اراضی ، واحدهای همگن (کاری) تعیین شد و دو گروه پلی گونهای اصلی که در شرایط فعلی
کاربری با قابلیت اراضی تطابق ندارد و پلی گونهایی که
کاربری آنها با قابلیتت آنها هماهنگ می باشد، تقسیم شدند. سپس در هر واحد کاری، میزان فرسایش و
رسوب برآورد و مقایسه صورت گرفت.