رفع موانع کاهش شادمانی در پرستاران بخش ویژه جراحی بیمارستان دکتر فاطمی استان اردبیل

مقدمه: با توجه به اینکه یکی از اصلی ترین سرمایه های هر سازمانی نیروهای انسانی آن است بنابر این توجه به شادمانی به عنوان یک شاخص روانی مهم بسیار حائز اهمیت است به گونه ای که اگر این نیرو به گونه ای تربیت شود که بدون اعمال اجبار وظایف خود را به صورت دقیق ومنظم و دلسوزانه انجام دهد نقش بسزایی را در سازمان خواهند داشت . روش: این تحقیق یک اقدام پژوهی است . که در ابتدا مشکل شناسایی شده و سپس اطلاعات مورد نیاز از طریق مصاحبه و پرسشنامه دموگرافیک و پرسشنامه شادکامی آکسفورد تهیه گردید. اطلاعات توسط نرم افزار SPSS20 تجزیه وتحلیل شد . میانگین کلی نمره شادمانی پرستاران در آزمون پرتست 41/41 بود. سپس راهکارها اولویت بنهدی شهده و بهه اجهرا در آمهد. / میانگین کلی نمره شادمانی پرستاران در آزمون پرتست 14 تغییرات در بخش درجهت افزایش شادمانی پرسنل با نحب پوستر های با موضوع محاسبات دارویی با رنگ های مختلف وتعویض رنگ لباس کارکنان آغاز شد. سپس گروههایی با حضور پرسنل در دو جلسه و به مدت دو ساعت تشکیل شد تا مشکلات خودرا مطرح کنند . در مرحله اخر ارزشیابی انجام شد به این صورت که پرسشنامه شادکامی آکسفورد مجددا یک هفته بعد از اتمام مداخلات در بین پرسنل پخش شد و میانگین کلی شادمانی 44/59 بدست آمد. نتایج وبحث: پرستاران از نحب پوستر و تعویض رنگ لباس و همچنین تشکیل گروههای برای حل کردن مشکلات بسیار راضی بودند و همچنین تفاوت میانگین آزمون پرتست و پست تست نشان دهنده افزایش میانگین شادمانی پرسنل بود. آنچه که مسلماست تشکیل دادن گروه برای رفع مشکلات پرسنل داخل بخش می تواند موثر واقع باشد .

Keywords:

شادمانی , اقدام پژوهی , منابع سازمانی , تندرستی