خوردگی و اسیب دیدگی هیدروژنی فولادهای کربنی در محیط های آبی محتوی H2S و نحوه جلوگیری از آن

فولادهای کربنی ماده ساختاری اصلی خط لوله ، مخازن، ذخیره، برجها و غیره ، در صنایع مختلف نظیر نفت، گاز، پتروشیمی و تولید انرژی می باشند. در اثر تماس سیالهای فرایندی محتوی H2S و یا محیطهای ترش (Sour) باچنین فولادهایی عوارض ناشی از خوردگی ، خوردگی سایی و تردی هیدروژنی در آنها به وجود می اتید. یکی از راههای جلوگیری از چنین خسارات و صدمات، روئین کردن (Passivation) سطح فولادها توسط محلول محتوی H2S می باشد بگونه ای که بتوان سولفورهای محافظی، نظیر پیریت (Pyrite) و پایرونیت (Pyrrhotite) در سطح فولاد در هنگام پیش راه اندازی (Preconditioning) واحدها بوجود آورد. در این مقاله عوامل مختلفی نظیر غلظت PH, H2S و میزان اکسیژن حل شده در محلول و همچنین فاکتورهایی نظیر درجه حرارت، فشارو سرعت سیال بر نوع سولفور تشکیل شده در سطح فولاد موردمطالعه قرار گرفته است. از طرفی دیگر نحوه پاسیو کردن فولادهای یاد شده در چنین محیطهایی ارائه شده است. در نهایت ضرورت طراحی و ساخت مدار خوردگی به منظور تشکیل لایه پاسیو در سطح فولادها و بررسی عملکرد آن در محلول آبی محتوی H2S مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.