مطالعه اثر سیستم لاکتوپراکسیداز و ادکتوپراکسیداز همراه ریبوفلاوین برروی آفلاتوکسین (M(1 در شیر

در این بررسی، نمونه های شیرخشک پس از بازسازی با آب به میزان دو ppb با آفلاتوکسین (M(1 آلوده شده و اثر سیستم لاکتوپراکسیداز (شامل آنزیم لاکتوپراکسیداز در دو غلظت 10 و 30 ppm+ تیوسیانات 0/25 میلی مول + هیدروژن پراکسیاید 0/25 میلی مول) و سیستم لاکتوپراکسیداز همراه ریبوفلاوین (0/25 میلی مول) بر کاهش میزان آفلاتوکسین (M(1 مطالعه گردید. در آزمونهای شماره 1، 2 و 3 تمامی گ روه های تیمار (شامل 4 گروه 15 تایی) و شاهد (شامل ی گروه 15 تایی) به ترتیب در شرایط 4 درجه سانتیگراد 12 ساعت (گروه اول)، 4 درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت (گروه دوم) و 65 درجه سانتیگراد به مدت 30 دقیقه (گروه سوم) نگهداری شده و سپس میزان آفلاتوکسین (M(1 موجود در آنها با استفاده از روش TLC-Scanner تعیین گردید بر اساس نتایج به دست آمده، میانگین میزان کاهش سم در گروه های شاهد آزمونهای شماره یک، دو و سه به ترتیب 2/84، 2/78 و 3/14 درصد بود. میزان کاهش سم به وسیله سیستم لاکتوپراکسیداز (غلظت 10ppm) در آزمونهای شماره یک، دو و سه به ترتیب 51/8، 54/02 و 57/8 درصد بود. زمانی که غلظت آنزیم به سه برابر افزایش پیدا نمود (غلظت 30ppm)، میانگین درصد کاهش سم در آزمونهای شماره یک، دو و سه به ترتیب به 53/7، 57/5 و 67/5 رسید. سیستم لاکتوپراکسیداز به علاوه ریبوفلاوین (LPS10+RIBO) کاهش بیشتری در مقدار سم در مقایسه با سایرروشها داشته به گونه ای که میانگین میزان کاهش سم توسط این سیستم 91/600، 93/760 و 94/460 درصد بود. زمانی که غلظت آنزیم لاکتوپراکسیداز به سه برابر افزایش پیدا نمود (LPS30+RIBO) میانگین درصد کاهش آفلاتوکسین (M(1 در آزمونهای شماره یک، دو و سه به ترتیب به 94/4، 94/2 و 98/3 رسید. به طور کلی، میزان آفلاتوکسین (M(1 شیر به طور معنی داری (P<0.05) به وسیله سیستم لاکتوپراکسیداز و سیستم لاکتورپراکسیداز به علاوه ربوفلاوین کاهش پیدا می کند.

مطالعه اثر سیستم لاکتوپراکسیداز و ادکتوپراکسیداز همراه ریبوفلاوین برروی آفلاتوکسین (M(1 در شیر Keywords:

آفلاتوکسین (M(1 , لاکتوپراکسیداز , ریبوفلاوین , شیر