ارزیابی روش سرولوژی الیزا با استفاده از آنتی ژن فیگوره در ت شخیص آزمایشگاهی عفونت لیشمانیای احشایی سگ

در این بررسی تعداد 16 قلاده سگ از مناطق اطراف تهران جمع آوری دشه و به مدت 12 ماه در قفسه ای جداگانه در بیمارستان دامهای کوچک دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران نگهداری گردیدند. قبل از شروع مطالعه تمامی سگهای مورد مطالعه خونگیری شدند و به روشهای ELISA و IFA مورد آزمایش قرار گرفتند که همگی فاقد آنتی بادی اختصاصی بر علیه لیشمانیا بودند. سپس تمامی سگها به شکل تصادفی به دو گروه 8 تایی تقسیم شده و حدود 2/5 میلیون پروماستیگوت زنده و فعال لیشمانیا ایفانتوم (MCAN/IR/94/Mohebl) به داخل صفاق سگهای گروه اول تلقیح شدند و از 1 ماه پس از تلقیح تا 5 ماه به طور منظم ماهی یک مرتبه سرمهای سگهای هر دو گروه با استفاده از روشهای سرولوژی ELISA و IFA مورد آزمایش قرار گرفتند. هفت ماه پس از تلقیح (Challenge) سگهای هر د و گروه تحت مداخله و کنترل کالبد گشایی شده و با استفاده از روشهای انگل شناسی و سرولوژی مورد آزمایش قرار گرفتند. هر 8 قلاده سگ گروه اول که در آزمایش سرولوژی elisa مثبت تشخیص داده شده بودند، در آزمایشهای انگل شناسی (مستقیم و کشت) نیز دارای نتایج مثبت بودند ولی تمامی سگهای گروه کنترل که فاقد آنتی بادی اختصاصی بر علیه لیشمانیا بودند با استفاده از آزمایشهای انگل شناسی، انگل لیشمانیا دیده نشد. لازم به ذکر است فقط یک قلاده از سگهای عفونت یافته، دارای علایم بالینی شامل ضایعات جلدی و لنفودنوپاتی بود و سگهای گروه کنترل از نظر بالینی هیچ گونه علایمی نداشتند.

Keywords:

عفونت لیشمانیای احشایی , سگ , الیزا