تداخل عمل بین انسولین و سیستم اپیوئیدی در آزمون فرمالین موشهای سوری

اثرات انسولین(1، 2 و 3 واحد به کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی)، مرفین (5 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی)، نالوکسان (5 میلی گرم به کیلوگرم وزن بدن، زیرجلدی) و انسولین قبل از مرفین و پس از نالوکسان در آزمون فرمالین موشهای سوری مطالعه شده است. آزمون فرمالین با تزریق کف پایی فرمالین (5 درصد، 20 میکرولیتر) ایجاد شد. مرفین به تنهایی و انسولین به همراه مرفین مرحله اول (دقایق 5-0) درد را کاهش دادند. نالوکسان محدوده بین دو مرحله (دقایق 20-6) درد را افزایش داد. انسولین و مرفین مرحله دوم (دقایقی 40-21) را کاهش دادند. انسولین کاهش دردناشی از مرفین را افزایش داد. نالوکسان اثر تضعیف کننده انسولین را تخفیف داد. ب نظر می رسد که در آزمون در فرمالین، اثر کاهش دهنده دردتوسط انسولین ممکن است وابسته به فعال شدن سیستم ایپوئیدی باشد.

Keywords:

انسولین , مرفین , نالوکسان , درد فرمالینی , موش های سوری