مطالعه ریزبینی تغییرات بافتی و کلینیکال اتولوژی اعضاء مختلف خرگوش در اثر تماس جلدی با سم دیازیتون

Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 481

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-66-2_002

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

Abstract:

دیازینون از جمله سموم ارگانوفسفره است که به طور گسترده ای در صنعت کشاورزی و دامپروری مورد استفاده قرار می گیرد و لذا خطر آلودگی انسان به این سم و بروز مسمومیت وجود دارد. در این مطالعه تجربی علاوه بر بررسی تغییرات مرضی بافت های مختلف خرگوش که ناشی از تماس جلدی با سم دیازینون بوده است، تغییرات پارامترای خونی و بیوشیمیایی نیز معینگردیده اند. خرگوش ها به دو گروه شش تایی، تیمار و شاهد تقسیم شدند که در گروه تیمار از غلظت های مختلف دیازینون و در گروه شاهد از حلال سم به مدت 28 روز به روش تماس جلدی استفادهگردید. خونگیری جهت آزمایشات خونشناسی و بیوشیمیایی در روزهای 0، 7، 14، 21 و 28 انجام شد. در پایان دوره بیست و هشت روزه خرگوش ها به روش انسانی معدوم گردیدند و پس از کالبد گشایی، نمونه های بافتی از ارگان های مورد نظر برداشت گردیده و مقاطعه 5 میکرونی به روش معمول H&E رنگ گردیدند و مورد مطالعه ریزبینی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری در دادههای به دست آمده از آزمایشات خونشناسی و بیوشیمیایی نشان داد که میزان گلبول های قرمز و سفید خون و هموگلوبین در گروه تیمار کاهش معنی داری 0P<0/05) داشته و همچنین پروتئین تام و آلبومین در گروه سم از روند کاهشی معنی داری (P<0/01) داشتند. در گروه سم تغییرات آسیب شناسی بافتی مختلفی مشاهده گردید. نکروز نورون های عصبی و سلول های پورکنژ مخچه، پرخونی، خونریزی و التهاب در پارانشیم مغز و مننژموید از درگیری شدید اعصاب مرکزی بود. پنومونی بینابینی، آمفیزم و پرخونی در ریهها، التهاب در معده و روده، نکروز لوله های ادراری بویزه پروگزیمال و کست هیالن در کلیه، نکروز اسپرماتوسیت ها و پرخونی در بیضه، نکروز وآتروفی سلول های عضلانی در قلب نشانه های بارز هیستولوژیک ناشی از مسمومیت بوده است، که نشان می داد تماس پوستی دیازینون علاوه بر ایجاد تغییرات شدید کلینکال پاتولوژی، باعث آغار پاتولوژیک در ارگان های مختلف می گردد.

Authors

امیرعلی صولتی

گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

عباس توسلی

گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

محمدکاظم کوهی

گروه فارماکولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

سیدحسن مرجانمهر

گروه پاتولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران