بررسی وضعیت مصرف داروهای ضد باکتریایی در گاوداری های شیری استان تهران (1384-1383)

زمینه مطالعه: مصرف داروهای ضد باکتریایی در دام های مولد غذا می تواند با مخاطرات بهداشتی همراه باشد. با توجه به نبودن اطلاعات در مورد وضعیت مصرف این داروها در گاوداری های شیری استان تهران این مطالعه انجام گردید. هدف: بررسی وصعیت و تنوع داروهای ضدباکتریایی مصرفی و میزان رعایت نکات مرتبط با بهداشت عمومی در گاوداری های فوق. روش کار: در مجموع 120 واحد گاوداری شیری در چهار منطقه استان تهران شامل منطقه شرق (دماوند)، جنوب –شرق (ورامین و شهرری)، جنوب- غرب (شهریار و اسلام شهر) و غرب (کرج و ساوجبلاغ) ، با استفاده از پرسشنامه و به طور حضوری بررسی د. نتایج: اکسی تتراسایکلین و پنی سیلین + استرپتومایسین به ترتیب با میانگین 100% و 93/25% بیشترین فراوانی را از نظر تنوع مصرف در بین 24 فرآورده ضد باکتریایی مورد استفاده در گاوداری های استان داشتند و طیف وسیعی از سایر داروهای ضد باکتریایی نیز در صدهای بالایی را نشان دادند. در بین 10 فرآورده داخل پستانی، کلوگزاسیلین دوره خشکی (DC) با میانگین 82/5% بیشترین فراوانی را از نظر تنوع مصرف نشان داد. در 47/4% گاوداری ها دستور تجویز داروهای ضدباکتریایی توسط افراد غیر دامپزشک صادر می شد. همچنین درصد قابل توجهی از گاوداری ها، شیرهای جمع آوری شده از دام های مبتلا به ورم چستان (27/5%) و یا مبتلا به بیماریهای دیگر (24/2%) که با داروهای ضد باکتریایی درمان می شدند را به مخازن شیر مورد مصرف انسان وارد می کردند. نتیجه گیری نهایی: درصد بالایی از واحدهای گاوداری شیری، اصول درمان منطقی و زمان منع مصرف شیر و گوشت را رعایت نمی کنند. این امر می تواند ناشی از آگاهی ناکافی افراد شاغل در دامداری در زمینه کاربرد داروها و بهداشت عمومی و نظارت ناکافی شبکه های دامپزشکی استان باشد.

Keywords:

داروهای ضد باکتریایی , گاوداری شیری , وضعیت مصرف