سیستم اورژانس پیش بیمارستانی فرانسه

Publish Year: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,440

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRM02_107

تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1386

Abstract:

سیستم پزشکی پیش بیمارستانی برای موارد اورژانس در موارد تروما و غیر تروما تحت نام SAMU مشهور است. SAMU یک سیستم مبتنی بر پزشک است و از متخصصین در موارد اعزام و هم برای موارد درمان در محل استفاده می کند. کمکهای SAMU طبقه بندی شده است و خدمات رابطه تنگاتنگی با ارائه کنندگان خدمات پزشکی اولیه در سوانح و آتش سوزی و پزشکان عمومی دارد. زمانی به یک واحد مراقبتهای ویژه سیار MICU با تجهیزات کامل و یک تیم پزشکی شامل پزشک متخصص در امور اورژانسی بیهوشی و پرستاری که برای تروماهای شدید و موارد اورژانسیی تهدید کننده زندگی نیاز داریم. هدف اصلی درمانهای پیش بیمارستانی تثبیت عملکردهای حیاتی و ارزیابی بیمار قبل از انتقال به بیمارستان است. رساندن به بیمارستان توسط گروه اعزام تشخیص داده می شود و یک تیم پززشکی ویژه بیمار را برای رساندن به بیمارستان آماده می کند. زمانی که در محل حادثه برای تثبیت وضعیت بیمار مورد استفاده قرار می گیرد کمتر از زمانی است که برای درمان بعد از رساندن به بیمارستان استفاده می شود. اگرچه بحث های بسیاری درباره بهترین شیوه ارائه مراقبت های پیش بیمارستانی،‌علی الخصوص در مورد مدیریت تروما وجود دارد با این حال مدیریت تنفس عمومی و کمکهای اولیه نتیجه عمده ای در پیامدهای پزشکی بعدی دارد و اینکار توسط تیم SAMU MICU فراهم می شود. مطالعات بیشتری مورد نیاز است تا بهترین رویکرد جهت منعطف سازی جایگزین بعدی ترومکت و مقایسه بین خدمات اورژانس پزشکی و غیر پزشکی را ارزشیابی کنیم. SAMUنشان داده است که می توان از مزایای بیمارستانی در صحنه های اورژانس به خوبی استفاده کرد و یک سیستم بی نقص و موثر انتقال برای اختصاصی کردن درمان در بیمارستان فراهم نمود.

Authors

عبدالرضا دلاوری

دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، پژوهشکده طب رزمی ، مرکز تحقیقات بهد

صدیقه میرهاشمی

دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، پژوهشکده طب رزمی ، مرکز تحقیقات بهد

مریم خدادادی

دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج)، پژوهشکده طب رزمی ، مرکز تحقیقات بهد